Okulun ilk yılları ve okul öncesi dönemlerde korku ve kaygılarda artış görülebilmektedir. Onların düşünce sistemleri erişkinler kadar gelişmemiştir. Çocuklarda en sık görülen korkulardan biri karanlık korkusudur. Çocuğun karanlık korkusunun zamanla azalması için gece ile ilgili görüntüler konuşulmalı bunun ile ilgili hikâyeler anlatılmalı ve onu anlamaya çalışılmalıdır.

Çocuklarda okul korkusu oluşabilmektedir. Okula gitmek istememe durumunun araştırılıp ailenin bu konuda nasıl davranılması gerektiği konusunda mutlaka bilgi alması gerekir. Bazen çocuklar televizyonda izledikleri çizgi film kahramanlarından etkilenip korkabilmektedir. Ve çocuklar korktukları şeylere bir taraftan merak salarlar. Bu yüzden korkularının üstüne gitmek onları heyecanlandırabilir. Örneğin izlediği çizgi filimdeki bir karakterden korkabilir rüyalarına girebilir fakat o çizgi filimi daha çok izlemek isteyebilir. Anne babalar onun sevdiğini düşünebilirler. Fakat aslında çocuk ondan korkmaktadır ve korkusunu yenmek istediği için onu izlemek istemektedir. Bu nedenle bilgisayardaki ve televizyondaki çocukları korkutabilecek kahraman ve mesajlardan uzak tutmak çocuğun ruh sağlığı için daha yararlı olacaktır.

Çocukları korkuları ile yüzleştirmeye çalışmak veya yenmeleri için zorlamak korkularını daha çok arttırmaktadır. Anne, baba, bakıcı veya öğretmen çocuğun korkularına yanlış yaklaşımlarda bulunsalar bu çocukların korkuları ergenlik hatta yetişkinliğe kadar devam edebilir. Eğer korkular çocuğun yaşamını engel teşkil ediyorsa davranış bozukluğuna dönüşmektedir. Bu durumda da uzmandan yardım alınması gerekir. Asla çocuğun korkuları yok sayılmamalı, utandırılmamalı ve küçümsenmemelidir. Onlara korku içerikli masallar anlatmayın. Çocuğun korkusunu tetikleyebilecek olan obje ve nesneleri odasından kaldırın. Korku içerikli filimler izletmeyin. Korkusunun belirli bir olaydan sonramı ortaya çıktığını yoksa bir olaya bağlantılımı olduğunu anlamaya çalışın. Korkusu ile aşamalı olarak baş edebilmesine yardımcı olmaya çalışın. Öncelikle şunu bilmeli ve anlamalıyız çocuklar korkutularak terbiye edilmez. Buradaki en önemli şey çocuğunuzla empati kurmaktır.  Onların duygularını ve düşüncelerini anlayarak onlara yaklaşmalıyız. Yoksa bu onların korkularını arttırır ve huzursuzlaştırır. Çocuklar için ev içindeki ortamın huzurlu olması, aile içinde ki iletişim becerilerin kaliteli olabilmesi ve söz verildiği zaman yapılması gibi güvenli bir ortamın oluşumu çok önemlidir.